Serdecznie zapraszamy do udziału w II Międzynarodowym Seminarium Etnomuzykologicznym „Role jako klucz do zrozumienia muzyki tradycyjnej”, które odbędzie się w dniach 17-19 kwietnia 2026 r. w Warszawie.

„Wspólnota nie jest tylko tłem dla działań jednostki, lecz strukturą, w której role nabierają sensu – to ona nadaje znaczenie gestom, słowom, rytuałom”. /Jerzy Bartmiński, Słownik stereotypów i symboli ludowych, t. 1: Wspólnota, Lublin 1996, s. 12./

Stwierdzenie, że kultura tradycyjna to nie tylko zbiór praktyk, lecz złożona przestrzeń społeczna, w której splatają się różnorodne role – społeczne, artystyczne, instytucjonalne, badawcze – wydaje się być dziś oczywiste. Słowo „rola” staje się tu nie tylko kategorią analityczną, ale też zaproszeniem do refleksji: kim jesteśmy wobec muzyki tradycyjnej? Co robimy, gdy ją przekazujemy, odtwarzamy, reinterpretujemy czy dokumentujemy? W samej strukturze kultury tradycyjnej odnajdujemy role zakorzenione w społeczności: odmienne funkcje w obrzędach, tańcach, śpiewie, grze na określonych instrumentach, pracy kobiet i mężczyzn, miejscu starszyzny i dzieci, jako nosicieli i odbiorców tradycji. Muzycy, śpiewacy, tancerze, budowniczowie instrumentów i ich działania osadzone są w lokalnych rytmach życia. Wspólnota pełni zatem rolę przestrzeni, która nadaje sens tradycji, również poprzez napięcie między decydentami (np. instytucjami kultury, władzami lokalnymi) a wręcz dysydentami – osobami, które działają poza oficjalnym nurtem, często z własnej inspiracji, wbrew schematom, zachowując tradycję w sposób nieoczywisty, nieinstytucjonalny, ale głęboko zakorzeniony. Ważnym elementem jest tu też rosnąca samoświadomość: współczesny nosiciel tradycji często wie, że „niesie” coś więcej niż tylko melodię czy gest – wie, że uczestniczy w procesie kulturowym, że jego działanie ma znaczenie.

Istotna jest też rola przybyszy spoza lokalnej społeczności, których zainteresowanie muzyką tradycyjną wpływa na jej wykonawców, sytuacje muzyczne, repertuar. Klasyczna opozycja badacz–badany, która współcześnie ustępuje miejsca bardziej złożonym układom: badacz może być uczestnikiem, informator – współautorem. Wspólne działania terenowe, dokumentacja, rekonstrukcja – to przestrzenie, w których role się mieszają, a granice zacierają.

„Role” w kulturze tradycyjnej to zatem nie tylko funkcja, ale także pozycja, wybór, gest, relacja. Nie są one sztywne, podlegają negocjacjom i zmianom w zależności od czasu i przestrzeni. Ich wielość i wzajemne oddziaływanie sprawiają, że tradycja nie jest martwym reliktem, lecz dynamiczną siecią relacji, w której spotykają się praktyka, refleksja, spontaniczność i instytucjonalne wsparcie.

Tematy przewodnie do dyskusji:
• Rola kobiety i mężczyzny w tradycji,
• Rola dzieci i starszyzny,
• Rola wspólnoty: odbiorca, twórca, przestrzeń sensu,
• Rola twórców i wybitnych indywidualności,
• Funkcje społeczne w obrzędach i przekazie,
• Decydenci vs dysydenci: kto decyduje o tradycji?
• Rola sztuk: muzyka, taniec, słowo,
• Rola badaczy, dokumentacji i archiwizacji,
• Rola pasjonatów, rekonstruktorów, kolekcjonerów,
• Rola instytucji kultury i animatorów,
• Przenikanie ról: twórca–odbiorca–badacz–animator,
• Rola zdobyczy technologicznych, w tym AI, w kulturze tradycyjnej i jej badaniu.

Jesteśmy otwarci także na propozycje innego podejścia do tematu głównego. Oczekujemy na zgłoszenia referatów (20 min) i komunikatów (10 min) wraz z krótkimi abstraktami i biogramem, do 18 stycznia 2026 r. Językami konferencji będzie polski i angielski. Osoby wygłaszające referat w języku polskim będą proszone o przygotowanie prezentacji zawierającej najważniejsze tezy w języku angielskim.

Zgłoszenia prosimy przesyłać na adres: etnomuzykologia.polska@gmail.com

Konferencja odbywać się będzie w siedzibie Muzeum Azji i Pacyfiku im. Andrzeja Wawrzyniaka w Warszawie przy ul. Solec 24. https://www.muzeumazji.pl/

 

***

2ND INTERNATIONAL ETHNOMUSICOLOGICAL SEMINAR “Roles” as the Key to Understanding Traditional Music, April 17-19, 2026, Warsaw

“Community is not just a backdrop for individual actions, but a structure in which roles take on meaning – it assigns meaning to gestures, words, rituals.” /Jerzy Bartmiński, Słownik stereotypów i symboli ludowych, t. 1: Wspólnota, Lublin 1996, s. 12./

It’s clear today that traditional culture is not simply a collection of practices but rather a complex social fabric, intertwining diverse societal, artistic, institutional and research roles. The word “role” in this context is not only an analytic category but also an invitation for reflection: who are we in relation to traditional music? What are we doing when we pass it on? Or when we recreate, reinterpret, or document it? Roles are rooted in traditional cultures’ very structure: in the varied functions present in rituals, dances, songs, and performance of specific instruments; in men and women’s work; and in the role that children and the elderly play as recipients and carriers of tradition. Musicians, singers, dancers, and instrument builders are all embedded in the local rhythms of life. The community therefore serves as a space, which gives meaning to tradition and in which tensions play out between decision-makers (i.e. cultural institutions, local authorities) and dissidents – people operating outside the official mainstream, contradicting patterns by acting on their own impulses, and preserving traditions in their own subtle, unconventional, yet deeply-rooted manner. Another important element is growing self-awareness: often, the modern tradition bearer knows that his or her actions are meaningful – that he or she „carries” not just a melody or a gesture but a cultural process.

Newcomers who enter a local society from outside, and whose interests in traditional music influence its practitioners, musical situations, and repertoire, also play an important role. The classic opposition of researcher and subject has currently given way to more nuanced structures: a researcher may be a participant, an informer, a coauthor. Communal fieldwork, documentation, reconstruction – these are spaces, where roles are mixed and boundaries blurred.

“Roles” in traditional culture are therefore not only functions but also positions, choices, gestures, relationships. They are not rigid; they are subject to negotiation and change depending on time and place. Their multiplicity and mutual influence prevent tradition from becoming a relic and instead render it a dynamic web of relationships that joins practice, reflection, spontaneity and institutional support.

Guiding Discussion Topics:
• Women and men’s roles in tradition,
• Children and elders’ roles,
• The community’s role: recipient, creator, space of meaning,
• The role of creators and outstanding individuals,
• Social functions in ritual and transmission,
• Decision-makers vs. dissidents: who shapes tradition?
• The role of art: music, dance, word,
• Researchers’ roles, documentation and archivization,
• Enthusiasts’ roles, reconstructing, collecting,
• The role of cultural institutions and animators,
• The intersections of roles: creator–recipient–researcher–animator,
• The role of technological advancements, including AI, in traditional culture and its study.

We are likewise open to proposals that suggest a different approach to the main topic. We will be accepting submissions for longer presentations (20 min) and shorter ones (10 min) along with brief abstracts and bios until January 18th, 2026. The conference will be held in Polish and English. Those presenting in Polish will be asked to prepare presentations containing their most important theses in English.

Please send submissions to the following address: etnomuzykologia.polska@gmail.com

The conference will take place in The Andrzej Wawrzyniak Asia and Pacific Museum in Warsaw at Ul. Solec 24. https://www.muzeumazji.pl/.